Z początku przeszkadzało mi, że te rozmowy były przeprowadzane „w biegu”; akurat miałam chęć na długie wywiady poruszające wiele problemów i pozostawiające zamęt w głowie. Ale ilekroć chciałam rzucić książkę w kąt, trafiałam na rozmowę, której temat mnie zainteresował, albo w której odnajdywałam własne spostrzeżenia. Zatem doczytałam do końca.
Niewątpliwą zaletą tego zbioru jest różnorodność i bogactwo podejmowanych zagadnień: pisanie jako proces, podróżowanie i turystyka, więzi międzyludzkie, życie po Holokauście, popkultura, niedojrzałość, zmiany w Polsce po 1989 roku, miejsce intelektualistów we współczesnym świecie... nie sposób wymienić wszystkich. Rozmówcami Marcina Wilka byli m.in. Olga Tokarczuk, Etgar Keret, Eduardo Mendoza, Sylwia Chutnik, Irena Matuszkiewicz, Karl Dedecius, Éric–Emmanuel Schmitt, Agata Tuszyńska, Janusz L. Wiśniewski, John Irving, Dubravka Ugrešić, Joanne Harris. Najciekawsze wydają mi się wywiady z prof. Teresą Walas, prof. Andrzejem Chwalbą o III Rzeczypospolitej, a także z Janem Grzegorczykiem, gdzie padło wiele celnych uwag („Ludzie nie kochają posągów, ale postacie z krwi i kości, kruche i ułomne”; „Akceptacja świata, jakim jest, i cieszenie się jego różnorodnością, to chyba najlepsza z możliwych dróg”), i z Aleksandrą Marininą – bo mam słabość do Nastii Kamieńskiej. Wynotowałam sobie kilka tytułów, do których chcę zajrzeć, i zapamiętałam, po które nie sięgać, bo to zupełnie nie moja bajka. Po lekturze pozostał mi lekki niedosyt, ale dzięki temu nie zapomnę o dopiero co sporządzonej liście ;-).
Moja ocena: 5/6
Raczej nie dla mnie ;)
OdpowiedzUsuńSama nie wiem, może się skusze :)
OdpowiedzUsuńBujaczku, zdarza się ;-)
OdpowiedzUsuńBiedronko, zawsze najlepiej samemu się przekonać :-)
Pozdrawiam Was ciepło!
Chciałabym przeczytać te rozmowy. Bardzo lubię krótkie wywiady, byle by były inteligentnie prowadzone...
OdpowiedzUsuńZachęciłaś mnie do tej książki.
Ysabellbooks, miło mi :-). A książka naprawdę interesująca.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
Brzmi bardzo zachęcająco. Szkoda, że rozmowy są krótkie, ale już tytuł sugeruje,że taka była koncepcja autora.
OdpowiedzUsuńLirael, też żałowałam w kilku przypadkach, że rozmowa była tak krótka. Ale jest i kilka nieco dłuższych.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
a z Teresą W., moją profesorka zresztą ;),o czym wywiad?:)
OdpowiedzUsuńChaber, to właśnie ten o intelektualistach. Jeden z najlepszych w tym zbiorze, moim zdaniem. Nie wiedziałam, że to Twoja profesorka. Jeśli zajęcia były równie ciekawe, to zazdraszczam ;-).
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
miałam z nią teorię literatury. wykłady z nią były ciekawe, ale nas, studentów nie za bardzo szanowała.ale mnie wyjątkowo lubiła- to jedna z tych szans, którą nie wykorzystałam :(
OdpowiedzUsuńps. wiesz, że to przyjaciółka Szymborskiej?:)
Chaber, ciekawe wykłady z teorii literatury to naprawdę wyjątkowa rzecz ;-)
OdpowiedzUsuńPs. nie miałam pojęcia :-)
Och, koniecznie dopisuję do listy, zdecydowanie to jest to, co lubię. To znaczy, nie, że którko, ale ze z ciekawymi ludxmi. Podrawiam
OdpowiedzUsuńKasiu, będę czekała na Twoją opinię. Pozdrawiam!
OdpowiedzUsuń